Het gaat om de boodschap

 

 

Kerstavond, een mooi moment voor wat zelfreflectie. Over waarom ik fotografeer en waarom ik fotografeer zoals ik dat doe.

 

Ik heb lang nagedacht over wat mij beweegt om te fotograferen en ook waarom het nou net dát onderwerp is wat ik kies. Mijn liefde voor de natuur laat veel verklaren. Ik breng graag tijd buiten door en ik kijk van jongs af aan al graag naar bloemen, vogels, landschappen. Ik kon mij altijd al makkelijk verliezen in een veld vol bloemen of aan de rand van een kikkerslootje. De natuur ontroert mij. Ik tekende als kind graag bloemen en landschappen. Iets vastleggen stelt je ook in staat om het beter te leren kennen. Sinds ik de camera ontdekt heb is er de drang om de natuur in beeld vast te leggen, die te tekenen met licht. Het is een soort drive, een innerlijke drang.

 

 

Maar het verklaart nog niet waarom ik nu precies dát bloempje of díe vlinder fotografeer en waarom op díe manier. En dat heeft, zo bedacht ik mij vandaag, alles te maken met de boodschap. Dat ik een tafereel wil vastleggen komt doordat het mij letterlijk aanspreekt. Het is niet zo dat ik het onderwerp kies, het onderwerp kiest mij. Het roept een gevoel bij mij op en daagt mij uit om wat ik voel te vertalen naar een beeld. Ik probeer vast te leggen wat mijn ziel raakt, zoals je wilt: de boodschap doorgeven die een tafereel afgeeft in een gesprek van ziel tot ziel. Het klinkt misschien wat zweverig, maar het is precies hoe het bij mij werkt. Het is ook de reden dat ik graag in beweging ben als ik fotografeer. Dat ik liever al wandelend fotografeer dan bijvoorbeeld vanaf een stoel in een schuilhut. Ik laat me graag verrassen en leiden door wat er op mijn pad komt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fotografie is een mooi expressiemiddel. De techniek van het fotograferen is een fantastisch hulpmiddel om een onderwerp echt in het zonnetje te zetten, het extra te benadrukken, om accenten te leggen. Hoe beter je de camera beheerst, hoe beter en hoe geloofwaardiger je een onderwerp kunt laten spreken. Het is lastig onder woorden te brengen en toch is het ook het beste advies dat ik mijn cursisten kan geven. Voordat je gaat fotograferen: sta stil en luister naar je gevoel. Laat het landschap de compositie voor jou kiezen, laat dat kleine vlindertje jouw aandacht op zich vestigen. Dat kan wat tijd in beslag nemen, maar na een tijdje weet je direct wat het is dat je aantrekt.

 Genoeg gefilosofeerd voor vandaag. Nog een mooie kerstavond allemaal! 

Meer natuurfoto's van mijn hand: Simoneo Fotografie